ONTWIKKELING
Na lange tijd associatief te hebben geschilderd, werd het tijd voor verandering. In 2000 ben ik in de gedachte beland dat het zoeken in mijn binnenste mij weliswaar veel gebracht had, maar dat ik mij toch meer met de werkelijkheid van de wereld om mij heen moest gaan verhouden om weer een stap verder te kunnen doen.
In het jaar 2000 begon ik met een soort dagboek; ik tekende dagelijks het belangrijkste moment van die dag. Afgezien van het feit dat ik daar zelf een rol in speelde en ik dat tekenen van mijzelf op den duur erg zat werd, ontdekte ik dat de 'gewone' werkelijkheid een onuitputtelijke bron is van prachtige beelden. Ik besloot dat ik de wereld om mij heen zou gaan schilderen.
Dat werd 15 jaar lang mijn onderwerp: het landschap van mijn dagelijkse omgeving. Pas in de laatste jaren heeft mijn liefde voor het (lege) landschap weer plaatsgemaakt voor een verlangen naar meer levendigheid, naar een directere verbinding, met mensen en dieren.
Het IJsseladressenproject waar ik samen met Marjolein Menke aan werk, past in dit verlangen en is een mooie combinatie van mijn liefde voor mijn dagelijkse omgeving en de lol om weer eens met iets nieuws aan de gang te gaan: huizen schilderen en plein air. Het project is gestopt door de corona pandemie, maar op een keer gaan we er zeker mee door.